Jak zadbać o potrzeby psiego seniora?

Kiedy pies staje się seniorem i co to oznacza?

Starzenie się to bardzo indywidualny proces. Popularne przeliczniki „psich lat na ludzkie” są umowne, niezbyt dokładne i raczej niemiarodajne. Na tempo starzenia się psa wpływa wiele czynników. Ważną rolę gra wielkość psa – pupile dużych ras starzeją się szybciej i żyją krócej, niż niewielkie psiaki. Istotne są też warunki, w jakich pies spędził dotychczasowe lata. Psy, które miały stresujące życie, w którym nie mogły zaspokajać w pełni swoich potrzeb, brakowało im jedzenia czy opieki weterynaryjnej, mogą żyć krócej niż te, o które prawidłowo dbano. Na tempo starzenia się wpływają też geny, oraz obecność lub nieobecność chorób w przebiegu życia psa. Nie na każdy z tych czynników mamy jakikolwiek wpływ.

Starszy pies może zmienić się pod względem zachowania. Nawet sam fakt pogorszenia funkcjonowania wzroku, słuchu czy ogólnej sprawności powoduje czasem lękliwość, wzmożoną ostrożność czy gorsze radzenie sobie z emocjami. Niektóre starzejące się psy zaczynają cierpieć z powodu objawów demencji – może pojawić się nieobecny dotąd lęk separacyjny, załatwianie potrzeb fizjologicznych w domu czy ogólne zagubienie nawet w doskonale znanych psu przestrzeniach. Objawy demencji można skutecznie łagodzić lekami. Jeśli masz poczucie, że twój starszy pies mocno zmienił swoje zachowanie, a jego problemy Cię niepokoją, porozmawiaj o tym z weterynarzem oraz behawiorystą.

Jaka karma i suplementy dla starszego psa?

Jeśli pies jest zdrowy, nie ma wskazań do diety weterynaryjnej i dobrze toleruje dotychczas jedzoną karmę, nie ma potrzeby zmieniania jej na tę dedykowaną starszym psom. Uważaj za to na podaż kalorii i białka – jeśli podaż białka jest z byt duża względem potrzeb psa i jego poziomu aktywności, mogą pojawić się problemy zdrowotne (na przykład wynikające z nadmiernego obciążenia nerek). Zmniejszenie aktywności wraz z wiekiem wiąże się często z nadwagą, a nawet otyłością, która może odebrać pupilowi zdrowie, a nawet skrócić życie. Starszego psa trudniej jest też odchudzić, ponieważ często podczas redukcji zamiast tkanki tłuszczowej traci tkankę mięśniową. Dlatego najlepiej będzie, jeśli po prostu nie dopuścisz do nadwagi.

Warto za to włączyć suplementy i witaminy, które wspomogą starszego psa. Dobrze sprawdzają się tutaj kwasy Omega podawane w gotowych kapsułkach lub w formie oleju z ryb morskich. Ich głównym zadaniem jest ochrona układu nerwowego przez uszkodzeniami, także spowodowanymi starzeniem się. Na rynku istnieją też wieloskładnikowe preparaty, które pomagają chronić układ nerwowy psa np. Brainactiv zawierający między innymi: kwasy Omega 3 (w tym EPA i DHA), fosfolipidy, l-karnitynę, koenzym Q10 i antyoksydanty. 

Tym, co czasem szwankuje w starszym wieku, są też psie stawy. Aby je wspomóc, sięgamy głównie po MSM, chondroitynę oraz glukozaminę, kwas hialuronowy, kolagen, ale też suplementy ziołowe i naturalne o zbadanym i znanym działaniu (kadzidłowiec zwany też boswellią, czarci pazur, małża nowozelandzka). Dobrym pomysłem jest także wykorzystanie preparatu na stawy dla psów po 5 roku życia Pokusa ChondroCare, który zawiera w swoim składzie mieszankę 4 związków funkcjonalnych chroniących psi układ ruchu. Inne warte uwagi preparaty na stawy to np. Arthrovet marki VetExpert oraz HolistaPets ArthroStrong.

Na własną rękę możesz wspomagać psi układ odpornościowy (także naturalnie, na przykład suszonym owocem dzikiej róży) oraz układ pokarmowy, za pomocą odpowiednich probiotyków np. Flora Defense.

Pamiętaj, że zdiagnozowane choroby mogą być przeciwwskazaniem do podawania konkretnych substancji. Jeśli twój pies ma kiepskie wyniki lub cierpi na przewlekłą chorobę, każdy wybrany suplement skonsultuj z prowadzącym weterynarzem.

Jeśli pies cieszy się dobrym zdrowiem i nie potrzebuje wspomagania celowanego w żaden obszar zdrowia, warto sięgnąć po ogólny suplement dla starszych psów np. GeriatiVet Dog - dla psów małych i średnich oraz GeritiVet Dog Large - dla psów dużych i olbrzymich.

Wraz z wiekiem częstotliwość badań profilaktycznych psa powinna wzrastać

Każdy pies powinien być poddawany regularnym badaniom profilaktycznym. U psów młodych i dorosłych zwykle są to doroczne podstawowe badania z krwi, moczu i kału. Psiego seniora warto przebadać częściej (nawet dwa razy do roku), wykonując tak zwany „profil geriatryczny” z krwi. Do podstawowego pakietu dokładamy też USG jamy brzusznej. Nie każdy lekarz weterynarii rutynowo zleca taką profilaktykę, niektórzy wykonują badania dopiero wtedy, gdy widać już wyraźne objawy choroby. Warto pamiętać, że bardzo wiele schorzeń nie daje objawów na wczesnych etapach. Dzięki profilaktyce można je wykryć w momencie, w którym leczenie jest nieskomplikowane i ma bardzo dużą skuteczność. Spróbuj więc znaleźć lekarza weterynarii, który rozumie tę potrzebę

Starość nie równa się chorobom. Starzejący się pies staje się słabszy i podatny na rozmaite dolegliwości, ale wcale nie musi być chory i cierpieć. Większość związanych z wiekiem chorób czy niedomagań można złagodzić odpowiednią suplementacją, ćwiczeniami, zabiegami fizjoterapeutycznymi.

Jakie gryzaki dla psiego seniora?

Potrzeba gryzienia i żucia nie zmienia się u psa z wiekiem. Czasem zmienia się za to możliwość realizacji tej potrzeby. Utrata zębów czy siły uścisku w szczękach powoduje problemy z cieszeniem się dotychczas lubianymi gryzakami. Gdy pies nie dojada, nie podejmuje gryzaków lub nosi je bezradnie w pysku, warto rozejrzeć się za innymi opcjami.

Obecnie bardzo wielu producentów pamięta o psich seniorach, dedykując im specjalne gryzaki dla psów starszych. Mamy więc fortyfikowane witaminami kości do żucia dla seniorów, miękki gryzak serowy oraz całą gamę gryzaków naturalnych, które nie są zbyt twarde (na przykład żwacze wołowe, suszone paski mięsne czy płuca wołowe i płuca wieprzowe).

Także zabawki na jedzenie są przystosowane do starszych psów – na przykład fioletowy KONG senior, zrobiony z nieco miększej gumy niż klasyczne, czerwone bałwanki.

Jak zorganizować spacer z psim seniorem?

Wiek może zmniejszyć natężenie potrzeby ruchu, ale nie sprawia sam z siebie, że pies całkiem traci potrzebę eksploracji. Spacer z psim staruszkiem wciąż może być satysfakcjonujący i wcale nie nudny. Ale żeby mógł taki być, musisz pamiętać o kilku względach bezpieczeństwa.

Nie wszystkie zabawy, które sprawdzają się w życiu z młodym psem, powinny być proponowane psu starszemu. Przede wszystkim zwróć uwagę na aportowanie i inne zabawy oparte na pogoni za rzuconym patykiem lub zabawką. Pogoń i podejmowanie aportu mocno obciążają stawy. To samo dotyczy zeskakiwania z wysokości. W niektórych przypadkach warto wręcz przemyśleć kupno rampy samochodowej, która zapobiega zeskakiwaniu w sytuacji, gdy mięśnie psa nie są rozgrzane. Zabawę szarpakiem proponuj psu tylko na stabilnych powierzchniach, zapewniających mu dobrą przyczepność.

Węch zazwyczaj nie słabnie z wiekiem lub słabnie w bardzo niewielkim stopniu. Dlatego ze starszym psem warto bawić się w gry węchowe na spacerze. Przysmaki ukryte w stercie liści, wysokiej trawie, motywowanie psa do spacerowania po nierównych powierzchniach (na przykład zwalonych pniach drzewa) za pomocą pochowanego tam jedzenia – wszystko to może świetnie urozmaicić wspólne wyjścia.

Tematem wartym wspomnienia jest też komfort termiczny starszych psów. Z wiekiem psy gorzej znoszą zarówno upały, jak i chłód. Latem warto więc ograniczyć spacerowanie w ciągu dnia na rzecz wczesnego poranka i późniejszych, wieczornych godzin. Zmiany mogą dotyczyć także chłodniejszej pogody. Twój pies nigdy dotąd nie potrzebował ubranka zimą? Możliwe, że będzie go potrzebował na starsze lata!

Czy warto stawiać starszemu psu wyzwania umysłowe?

Zmiany związane z wiekiem nie omijają psiego mózgu. Nawet jeśli pies nie cierpi z powodu demencji, jego zdolności poznawcze mogą się pogarszać. Serwowanie mu zabaw interaktywnych i łamigłówek odpowiednich do możliwości pozwala utrzymać umysł w dobrej kondycji.

Pomaga w tym cała gama łamigłówek dla psa, w których ukrywa się przysmaki lub psią karmę. Jeśli pies dotąd nie miał do czynienia z tą formą zabawy, zaczynamy od zagadek prostszych. Zbyt trudne wyzwania na początek potrafią zniechęcić. Jeśli pies jest biegły w odkrywaniu reguł działania zabawek i lubi ich używać, nic nie stoi na przeszkodzie by nadal ich używać, mimo zaawansowanego wieku psa!

Czy można szkolić starszego psa?

Jako instruktor szkolenia bardzo często spotykam się z pytaniem, czy psa w dojrzałym lub starszym wieku można szkolić. Zdecydowanie można! I to nie tylko kontynuować szkolenie, ale też zacząć je od zupełnych podstaw. Odpowiednio dobrany i poprowadzony trening wzmacnia więź i poprawia relację między psem i człowiekiem, daje nowe narzędzia do porozumienia, a także stawia przed psem wyzwania umysłowe. Jeśli nawet dotąd nigdy nie szkoliłeś swojego psa, możesz zacząć pracować z seniorem – trening nie ma ograniczeń wiekowych. Trzeba jedynie dobrać typ aktywności, w czym na pewno pomoże doświadczony trener.

Psów, które przez większość życia uprawiały sporty lub trenowały amatorsko i lubiły to, wręcz nie należy nagle pozbawiać możliwości pracy. Można za to zmienić nieco repertuar – zamiast zajęć i zadań wymagających sprawności, wytrzymałości i prędkości wprowadzić coś bardziej statycznego fizycznie, jak nosework lub Rally-O w klasie senior. Starszy wiek może też być świetnym momentem na rozpoczęcie przygody ze szkoleniem metodą kształtowania zachowań. W tej metodzie przewodnik planuje i aranżuje odpowiednio środowisko, a pies sam odgaduje, jakie zadanie zostało przed nim postawione (więcej na ten temat przeczytasz w artykule na temat treningu klikerowego TUTAJ)

Życie i praca ze starszym psem mogą być satysfakcjonujące i przyjemne dla obu stron. Doświadczony psi senior to prawdziwe złoto – trzeba tylko odpowiednio zadbać o jego potrzeby i odpowiedzieć na nie.