Spis treści
Dlaczego regularne odrobaczanie kota jest takie ważne?
Regularne odrobaczanie to jeden z podstawowych zabiegów profilaktycznych, o którym pamiętać musi każdy koci opiekun. Jego celem jest nie tylko zabezpieczenie kota przed negatywnymi skutkami zarażenia pasożytami wewnętrznymi, ale też ochrona nas samych i pozostałych domowników przed ryzykiem chorób odzwierzęcych, czyli tzw. zoonoz.
Do najczęściej występujących pasożytów wewnętrznych kotów domowych zaliczamy przede wszystkim tasiemce i glisty. Niestety – zarówno jedna jak i drugie mogą stanowić potencjalne zagrożenie nie tylko dla kota, ale także dla „ludzkich” domowników. Od kota możemy zarazić się m.in. Giardią, Toxocarą i różnymi rodzajami tasiemców. Szczególnie narażone są osoby starsze, mające problemy z układem odpornościowym oraz dzieci.
Czy koty niewychodzące także wymagają odrobaczenia?
Ze względów oczywistych koty wychodzące i polujące są zdecydowanie bardziej narażone na zarażenie, co nie oznacza, że posiadając mruczka, który świat obserwuje z balkonu można ten temat zupełnie pominąć.
Niestety, pasożytami wewnętrznymi zwierzę może się zrazić nawet nie wychodząc z domu. Wystarczy, że wracając z dworu przyniesiemy ich jaja na swoich butach. Ryzyko rośnie jeśli w domu mieszka pies, które nie tylko może "podzielić" się z kotem swoimi pasożytami, ale też przynieść na sierści lub łapach ich jaja lub być nosicielem zarażonej pchły.
Jak rozpoznać, czy kot ma robaki?
Pasożyty, w zależności od ich umiejscowienia, mogą powodować biegunki, zaparcia, wymioty. Przy długotrwałym zarażeniu może dochodzić do stopniowego pogorszenia kondycji kota, m.in. chudnięcia i pogorszenia kondycji sierści i skóry. Dość często koty mogą się drapać, wylizywać i być nerwowe ze względu na odczuwany dyskomfort.
Wbrew przekonaniu niektórych opiekunów, nie zawsze jesteście w stanie zauważyć pasożyty w kale czy w okolicy odbytu zarażonego zwierzęcia. Innymi słowy brak obserwacji gołym okiem, nie musi być jednoznaczny z tym, że nasze zwierzę nie jest zarażone. Co więcej, zdarza się i tak, że kot jest zarobaczony, jednak objawów zarobaczenia nie widać, bądź są one dla nas niezauważalne.
Czym odrobaczyć kota?
Aby zapobiec występowaniu pasożytów wewnętrznych u kotów domowych (a tym samym ograniczyć ryzyko chorób odzwierzęcych u ludzi) zaleca się stosowanie profilaktyki przeciwpasożytniczej u wszystkich kotów – zarówno wychodzących jak i niewychodzących.
Najpowszechniejszą formą preparatów odrobaczających dla kota są tabletki (np. Drontal, Cental). Część kotów z łatwością przyjmuje je z jedzeniem, inne wymagają podania siłowego. Są i takie, którym podanie tabletki lub pasty na odrobaczenie jest niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe.
Na szczęście, rynek zoologiczny powoli otwiera się na inne sposoby podawania preparatów odrobaczających. Przykładem takiego rozwiązania są krople na odrobaczenie kota Dronspot, które aplikujemy na kocią skórę dokładnie w taki sam sposób jak kropelki na kleszcze. Wystarczy rozsunąć sierść na kocim karku i wkropić na nią całą zawartość pipetki z preparatem (dobranym wcześniej odpowiednio do wagi naszego pupila). Warto pamiętać o tym, aby przed pierwszym podaniem wykonać próbę alergiczną (kroplę substancji nanieść na odsłoniętą skórę zwierzaka i odczekać około 30 minut).
Jakie są wady i zalety obu sposobów podania? Tabletki na odrobaczenie są przede wszystkim znacznie tańsze od kropli. Łatwo je także podzielić, aby dobrać ilość preparatu do wagi. Krople to z kolei większy wydatek, niemniej komfort ich podawania często w pełni tę wadę równoważy.
Jak podać kotu tabletkę na odrobaczenie?
Na temat podawania tabletek kotom powstała już niejedna historia obfitująca w krew, pot i łzy. Zdesperowani właściciele na forach internetowych prześcigają się w przekazywaniu sobie sposobów, jak przechytrzyć futrzaka i podać mu lek… Koty rzeczywiście (w odróżnieniu od większości psów) z natury rzadziej bezrefleksyjnie przyjmą cokolwiek, co właściciel poda z ręki – nawet gdy uprzednio owinie to w ulubiony koci smakołyk. Co więcej wyjątkowa wrażliwość kota na wyczuwanie smaku gorzkiego zdecydowanie nie ułatwia nam tego zadanie.
Niemniej, odpowiednie przygotowanie, nutka pomysłowości, a czasem również opanowanie użycia specjalnego aplikatora do leków, potrafią sprawić, że wcale nie będzie to zdanie aż tak karkołomne.
Oto kilka naszych rad, które mogą okazać się dla Ciebie przydatne:
- Jeśli Twój kot to typ łasucha spróbuj zawczasu zaprzyjaźnić go z mięsnymi pastami, na przykład z Pastelove Sytej Michy Są bardzo smakowite, a ich konsystencja jest wprost idealna do przemycenia tabletki (a przy tym do ich składu nie można się nijak przyczepić). Innym dobrym sposobem będzie zimne (bo twarde) masło.
- Zacznij od zachęcenia kota do wylizywania pasty bez leczniczego wkładu, a kiedy zwierzak już przekona się do jej smaku wsuń do środka niepostrzeżenie pokrojoną tabletkę.
- Z naszego doświadczenia wynika, że nie warto miażdżyć całej tabletki i wmieszać jej w masę. Po pierwsze taki zabieg sprawia, że zdecydowanie wzrasta szansa, że kot wzgardzi całym procesem. Po drugie – w razie zjedzenia tylko części smakołyku nie będziesz w stanie określić czy i ile leku przyjął kot.
- Alternatywą dla mięsnych past może być wykorzystanie pasty odkłaczającej, którą Twój kot wyjątkowo lubi (nam sprawdzają się pasty Tricho Cat lub Gimcat Malt-Soft).
- Jeśli Twój kot lubi wszelkiego rodzaju sosiki i zupki, możesz spróbować rozgnieść lek i wmieszać go do Smoothie Cat lub sosikami Miamor. Tu - w odróżnieniu od pasty - tabletka rozcieńczona jest znacznie bardziej, przez co jest też mniej wyczuwalna.
- Ostatnią deską ratunku są specjalne aplikatory do podawania tabletek (koniecznie takie, które maja miękką końcówkę jak aplikator Krusse). Tabletkę podziel na 2-4 części, aby zapobiec zadławieniu się kota, umieść ją w chwytaku, a następnie otwórz koci pyszczek i włóż do niego aplikator. Szybko i sprawnie naciśnij końcówkę aplikatora, aby uwolnić tabletkę wprost do kociego gardła.
- Po aplikacji leku warto chwilę przytrzymać pyszczek zwierzaka i spróbować pogładzić go w okolicach gardła i przełyku, aby pobudzić odruch przełykania. Aby zatrzeć złe wrażenie po całym procesie koniecznie należy nagrodzić kota czymś pysznym, zarezerwowanym na wyjątkowe sytuacje :)
- Jeśli nie czujesz się pewnie w obsłudze aplikatora do tabletek możesz poszukać w sieci filmików, które obrazują jak zrobić to sprawnie i bezpiecznie. Możesz też poćwiczyć najpierw na „sucho”, aby dojść do wprawy ;)
Jak często należy odrobaczać kota?
Wg najnowszych zaleceń Stowarzyszenia ESCCAP (Europejskiej Rady ds. Parazytoz Zwierząt Towarzyszących), częstość odrobaczania dopasowuje się do danego osobnika i grupy ryzyka, w jakiej się on znajduje.
- Koty niewychodzące, nie żywiące się gryzoniami i mające mały do zerowego kontakt ze środowiskiem zewnętrznym należy odrobaczać 1-2 razy do roku. Alternatywnie dla odrobaczenia można zanosić regularnie kał do badania, aby wykluczyć występowanie u kota pasożytów.
- U kotów wychodzących, żywiących się drobnymi zwierzętami i/lub surowym mięsem częstotliwość odrobaczania (lub badań) należy zwiększyć do 4 razy na rok.
- W przypadku kociąt zalecane jest odrobaczanie już od 3 tygodnia życia i powtarzanie go w odstępach dwutygodniowych aż do odsadzenie. Po upłynięciu tego czasu, kolejne serie odrobaczenia kontynuuje się co miesiąc, aż do osiągnięcia przez kota wieku 6 miesięcy.
- Jeśli w domu znajdują się dzieci poniżej 5 roku życia lub osoby o obniżonej odporności, zalecane jest podawanie preparatów odrobaczających 1 raz w miesiącu (lub profilaktyczne badanie kału, również 1 raz w miesiącu).
- Kotom w hodowlach, szczególnie tym które jeżdżą na wystawy i pokazy, zaleca się przeprowadzanie następującej procedury: jedno odrobaczenie maksimum 4 tygodnie przed wydarzeniem i drugie między 2-4 tygodnie po wydarzeniu. W hodowlach zaleca się odrobaczanie 1 raz w miesiącu lub badanie kału co 4 tygodnie i postępowanie według jego wyników.
- W przypadku kotów starszych, przewlekle chorych czy świeżo po adopcji z trudnych warunków schemat odrobaczenia zawsze powinien być ustalany przez lekarza weterynarii. Także w przypadku jakichkolwiek wątpliwości zawsze należy korzystać z konsultacji ze specjalistą.
Co jeszcze powinieneś wiedzieć?
Jeśli Twoje stado składa się zarówno z psów jak i z kotów – pamiętaj, aby w miarę możliwości wszystkie zwierzaki odrobaczać w jednym czasie. Unikniesz w ten sposób zarażania się od siebie nawzajem (o tym jak odrobaczyć psa pisałam TUTAJ) Mając więcej zwierząt (w tym wychodzące) warto też częściej zbierać ich kał do badań.
Jeśli okaże się, że pomimo Twoich starań zwierzę ulegnie zakażeniu pasożytami poinformuj o tym swojego lekarza rodzinnego. Być może uzna on za stosowne włączenie leczenia także w przypadku innych domowników.
Bibliografia:
ESCCAP „Worm Control In Dogs And Cats” May 2021
dr n. biol. Anna Borecka „Zachowania prozdrowotne właścicieli psów i kotów w zakresie profilaktyki chorób pasożytniczych” MW 2020
dr hab. Jakub Gawor „Zoonotyczne pasożyty psów i kotów – prawdy i mity” MW 2020
